تیم ملی کشورمان دیشب شروع مقتدرانه خود در دور برگشت بازی های مقدماتی جام جهانی را تکمیل کرد و با تک گل سردار آزمون موفق شد ضمن شکستن طلسم پیروزی بر عراق بعد از ۱۰ سال، به عنوان سرگروه راهی مرحله بعد شود. جایی که ۱۲ تیم برتر آسیا در دو گروه ۶ تیمی برای رسیدن به مرحله نهایی جام جهانی به نبرد خواهند پرداخت.

در نیمه اول با توجه به شرایط جدول و موقعیت بهتر عراق برای صعود کاتانچ، دستور تجمع و دفاع از زمین خود را به عراقی ها داده بود. او روی ضدحملات و اشتباهات احتمالی خط دفاع ایران حساب ویژه ای باز کرده بود. همام، رسن و مهند علی در مرکز این برنامه قرارداشتند. تیم ملی اما به طور طبیعی به دلیل نیاز به پیروزی از همان ابتدا با اتکا به نام، نشان و هنر طارمی، آزمون، جهانبخش و قلی زاده سعی در رسیدن به گل زود هنگام و خروج از فشار داشتند. اما تجمع عراقی ها جلو دروازه خود کمتر به سربازان ما فضا و مکان لازم برای نفوذ را می دادند. با این حال در دقیقه ۳۵ آزمون زهرش را ریخت و روی پاس خوب حاجی صفی با یک بغل پای مینیاتوری دروازه حریف را باز کرد. این گل دژ عراقی ها را ویران کرد، ولی آن‌ها همچنان در لاک دفاعی ماندند تا در فرصتی مناسب تلافی کنند. فرصتی که تا پایان نیمه اول نصیب آن‌ها نشد تا شکست خورده به رختکن روند.

دو تیم نیمه مربیان را با همان آرایش تاکتیکی نیمه اول شروع کردند. با این تفاوت که عراقی ها با انگیزه بیشتری برای فتح دروازه ما تلاش می کردند و در همان ابتدا با شوتی خطرناک دروازه بیرانوند را توسط رسن تهدید کردند. عراقی ها هر چه از بازی می گذشت جلوتر می کشیدند و کاتانچ تعویض های تهاجمی تری مثل ورود ایمن حسین را انجام می داد. سفید پوشان کشورمان رفته رفته جمع تر و محتاط تر بازی می کردند و سعی در حفظ میانه میدان داشتند. عراقی ها روی ضربات کاشته برنامه داشتند و از هر فرصتی برای گرفتن ضربات ایستگاهی از مدافعان ما استفاده می کردند. از دقیقه ۶۵ به بعد نیاز به تعویض در خطوط سه گانه تیم ملی با توجه به گرمای شدید هوا و محاصره تنگ تر شده حریف احساس می شد. اتفاقاً اسکوچیچ هم با آوردن میلاد محمدی به جای حاج صفی و میلاد سرلک به جای عزت اللهی تلاش کرد تا خون تازه ای به رگ های خط دفاعی و میانی تیم ملی جاری کند. همین تعویض ها باعث شد تیم ملی از زیر فشار خارج شود و دقیقه ۷۴ فرصت بسیار خوبی را روی همکاری طارمی و آزمون بدست آورد که این موقعیت را سردار این بار از دست داد. دو تعویض بعدی تیم ملی همانی بود که باید می بود. آمدن قایدی به جای آزمون و جایگزینی قدوس به جای جهانبخش در بهترین زمان ممکن توسط اسکوچیچ انجام شد. ترمیم اسکادران حمله تیم ملی، عراقی ها را به احتیاط در حمله وا می داشت. عراقی ها هرچه به پایان بازی می‌رسیدیم به آب و آتش می زدند ولی خط دفاعی کم اشتباه ما در این بازی مانع از کامیابی آن‌ها می شد. ضمن اینکه ضدحملات سربازان اسکوچیچ هم لرزه بر تن عراقی ها می انداخت. تیم ملی دقایق انتهایی بازی را هوشمندانه اداره کرد تا این بازی با همان نتیجه یک بر صفر تمام شود. آنچه در این دوره کاملاً به چشم آمد رهبری هنرمندانه و صبورانه اسکوچیچ بود که با هزینه ای بسیار کمتر نسبت به ویلموتس خرابه های تیم ملی را با ۷ برد ترمیم کرد.